Ik heb de verkoop geleerd van de Wolf van Wall Street zelf (en toen werd hij zijn wedstrijd)

Het volgende stuk werd bijgedragen als onderdeel van de reeks bedrijfsnieuws by Daily News :

Een van mijn eerste echte ervaringen in een verhitte competitie begon met een bijna-gevecht. Mijn tegenstander had me gemakkelijk in een gevecht kunnen verslaan; hij was veel groter. Maar in werkelijkheid ging hij niets doen. We waren verwikkeld in illegale verkoopautomaten. Misschien had hij me op dat moment niet aardig gevonden, maar ik had het respect van Jordan Belfort verdiend. We schreeuwen allemaal om ijs

Ik was bekend met Jones Beach, omdat ik een goede deal van mijn kindertijd en adolescentie daar. Maar ik had nooit aandacht besteed aan de verkopers, dus ging ik naar het eiland voor verkenning. Ik keek naar Belfort, een ijsverkoper die later bekend zou worden als The Wolf of Wall Street, om te zien hoeveel hij eigenlijk verkocht. Het was veel, zo bleek, dus besloot ik het eens te proberen.

Ik was net klaar met mijn eerste jaar in Penn State, waar ik bedrijfslogistiek studeerde, kennis maakte met supply chains, transport en warehousing. Ik riep deze vaardigheden op om diepvriessnoepjes, droogijs en piepschuimkoelers te onderzoeken en te kopen bij groothandelaars.

Ik verdiende mijn eerste dag $ 100, $ 200 mijn tweede dag. In de loop van de tijd werden Belfort en ik vriendschappelijke concurrenten, die ijs elke zomer vijf jaar verkopen.

In die jaren leerde ik veel over vraag en aanbod - en de menselijke natuur. Mensen konden hun eigen ijsje bij de concessionele stand krijgen voor de helft van de prijs, maar consumenten willen gemak. Ik heb geleerd om slimmer te werken, hou mijn ogen open voor mensen die overwegen om te kopen en ga dan in voor de verkoop. Ik heb geluisterd naar mensen die me riepen. Ik heb het product goedkoper gekocht en mijn marges vergroot. Ik kreeg een betere fysieke conditie, zodat ik verder en sneller kon lopen. De hete zon was afmattend, dus de positieve versterking (hoe meer ik verkocht, hoe lichter mijn koeler) was een flinke stimulans.

Verhuizen naar de grote competities

Na mijn afstuderen werkte ik als managementtrainee bij JC Penney . Elke doordeweekse dag, in pak en stropdas, reisde ik van Queens naar Manhattan en verdiende ik $ 250 per week, veel minder dan de $ 300 tot $ 400 per dag die ik verdiende met het verkopen van ijs. Ik stopte met mijn bedrijfsklus om fulltime te verkopen.

Ik wist niets van de verkoop van vlees, maar het was het einde van de zomer en binnenkort zou ik werkloos zijn. Ik interviewde in de achtertuin van Belfort's partner en begon de volgende dag aan een tweedaagse trainingssessie met Jordan.

Belfort was een geweldige verkoper: eerst in het bedrijf, met de dubbele en driedubbele hoeveelheid van de eerstvolgende verdiener (ik! ). Zijn verkoopbenadering was 'noodzakelijk om de verkoop te doen', inclusief hogedruktactieken totdat klanten toegaven - hoewel ik dit als 23-jarige niet al te veel analyseerde.

Bouwen aan de volgende fase

Binnen zes maanden besloot ik The New York Steak and Seafood Company uit de garage van mijn ouders te halen. Ik had thuis geld gespaard en een vriezer en inventaris gekocht en een vrachtwagen leenvrij verhuurd. Belfort was woedend en zag mij als directe concurrentie (wat ik was, maar New York is een grote plaats met veel potentieel klanten). Hij had me op een zwarte lijst gezet door leveranciers. Ik heb verschillende leveranciers gevonden.

Het bedrijf groeide snel. Ik voegde verkopers toe, huurde extra vrachtwagens en ontgroeide de garage van mijn ouders in 18 maanden. Tegen die tijd was Belfort al op weg om de 'wolf' te worden. Hij probeerde me te rekruteren voor zijn nieuwe bemiddelingsbureau Stratton Oakmont, maar ik was nu in zaken en deed het goed. Ik heb de aanbieding afgewezen.

De New York Steak and Seafood Company is een levensvatbaar bedrijf voor de lange termijn. Technologie kan veranderen, maar mensen niet. Mensen zullen altijd moeten eten. En consumenten zullen altijd gemak willen zonder het zintuiglijke genot van lekker eten op te geven.

Over de auteur:

Andrew Shack is de president van The New York Steak and Seafood Company, gevestigd in Queens, New York. Sinds 1985 heeft de New York Steak and Seafood Company de beste kwaliteit prime vlees, zeevruchten, vis en gevogelte, gastronomische gerechten en geschenken aan klanten in het hele land.

Hebben uw werknemers kennis verborgen?

Samenwerking en kennisuitwisseling moeten uw bedrijf concurrentievoordeel opleveren. Maar waarom vindt het niet meer plaats? Het kan zijn dat uw werknemers het niet leuk vinden om te delen, zegt een nieuw artikel. "We hebben jarenlang onderzoek in organisaties gehad over de voordelen van kennis delen, maar een belangrijke kwestie is het feit dat mensen niet noodzakelijkerwijs hun kennis willen delen, "zei David Zweig, een professor aan de prestigieuze Rotman School of Management van de Universiteit van Toronto.

(Bedrijf)

Kleine bedrijvenfoto: Oscar William Gourmet suikersnoep

Bedrijfsnaam: Oscar William Gourmet Cotton Candy Website: oscarwilliamcottoncandy.com Opgericht: 2013 Oprichter Tasha Holland-Kornegay deelde de verhaal achter Oscar William Gourmet Cotton Candy, een uniek suikerspinbedrijf dat geld inzamelt voor hiv / aidsbewustzijn. Deze foto laat ons zien wat we graag doen - een geweldige tijd hebben, lachen, nieuwe mensen ontmoeten op evenementen en mensen kennis laten maken met Oscar William Gourmet Cotton Candy.

(Bedrijf)